ھيء دنيا جا ڍونڍ مثل آھي، تنھن تي انسان جو من، جو ڪانء جي مثل آھي، سو وڃيو اجھڙي ۽ اونڌي ھلت ھلي ٿو. جتي ڪا حق جي ڳالھ پيئي ھلندي ھوندي، اتي به استخوان آڻي ٿو. جنھن جي ڪري ھڏي تي ھوڏ ھلي ٿي، جتي به ويھي ٿو، تتي وٺ لاھي ٿو ۽ پنھنجي ذاتي سڀاء ظاھر ڪري ٿو. حق جي حد اورانگھيو وڃي ٿو ۽ دنيوي سياڻپ ھلائي ٿو جنھن ڪري اھڙو ڏاھو ڪانء ٻه ڄنگھو ڦاسي ٿو.
اھو ساڳيو من جو دنيا خاطر دين وڃائي ٿو ۽ اونڌا رستا اختيار ڪري ٿو، سو ئي ساڳيو سنئين واٽ تي ھلائجي ٿو ته پرينء جو پانڌيئڙو ٿي سگھي ٿو، تنھن ڪري سررپ جي ڪن بيتن ۾ ڪانگل کي قريبن جو قاصد بڻايو اٿس ۽ کيس پرينء وٽ پارانڀن (نياپن) پھچائڻ جو تاڪيد ڪيو اٿس.
ڪانگل! ڪڍي تو ڏيان، ھينئون ساڻ ھٿن،
وڃي کاء ولات ۾ اڳيان عجيبن،
پرين مان پڇن، ته ھئن قرباني ڪير ٿي؟
اھو ساڳيو من جو دنيا خاطر دين وڃائي ٿو ۽ اونڌا رستا اختيار ڪري ٿو، سو ئي ساڳيو سنئين واٽ تي ھلائجي ٿو ته پرينء جو پانڌيئڙو ٿي سگھي ٿو، تنھن ڪري سررپ جي ڪن بيتن ۾ ڪانگل کي قريبن جو قاصد بڻايو اٿس ۽ کيس پرينء وٽ پارانڀن (نياپن) پھچائڻ جو تاڪيد ڪيو اٿس.
ڪانگل! ڪڍي تو ڏيان، ھينئون ساڻ ھٿن،
وڃي کاء ولات ۾ اڳيان عجيبن،
پرين مان پڇن، ته ھئن قرباني ڪير ٿي؟
ڀيرومل مھرچند آڏواڻي
منهنجو جنم صوفين جي سرزمين سنڌ جي مشهور شهر ۽ ماضيءَ جي صاحتي پرڳڻي سڏجندڙ ضلعي نوشهروفيروز جي تعلقي ڀريا کان 9 ڪلوميٽر اوڀر_اُتر ڳوٺ محمد اسماعيل قريشي ۾ رٽاير تپيدار فقير شمس الدين قريشي جي گھر ۾ 3 آگسٽ 1994ع ۾ ٿيو. ننڍپڻ کان ئي پڙهڻ لکڻ جو شوق هئڻ ڪري
0 comments:
تبصرو لکو
.
اوهان جي هر تبصري جو جواب انشاءالله جلد از جلد ڏنو ويندو